1. Μην προσποιείσαι ότι είσαι καλά — και μην ντρέπεσαι που δεν είσαι

Το πρώτο και πιο σημαντικό βήμα είναι να αποδεχτείς πού βρίσκεσαι. Αν πονάς, πες το. Αν νιώθεις χαμένη, μην νιώθεις ότι πρέπει να το κρύψεις. Η αλήθεια δεν είναι αδυναμία — είναι δύναμη. Το να επιτρέψεις στον εαυτό σου να βιώσει τον πόνο, να αναγνωρίσεις ότι κάτι μέσα σου χρειάζεται φροντίδα, είναι η αρχή της θεραπείας.

2. Ξεκίνα από τα μικρά: τι μπορείς να κάνεις σήμερα;

Όταν όλα φαίνονται βουνό, το πιο βοηθητικό που μπορείς να κάνεις είναι να στρέψεις την προσοχή σου στο «σήμερα». Όχι στο πώς θα ξαναφτιάξεις τη ζωή σου ολόκληρη. Αλλά στο τι μπορείς να κάνεις σήμερα. Ίσως είναι ένα ποτήρι νερό, ένα δεκάλεπτο περπάτημα, να φτιάξεις το κρεβάτι σου. Μικρές πράξεις φροντίδας που σου λένε: «αξίζεις».

3. Φτιάξε ξανά ρουτίνα — αλλά με αγάπη, όχι με πίεση

Η ρουτίνα μπορεί να είναι παγίδα, αλλά μπορεί και να είναι καταφύγιο. Δεν χρειάζεσαι τέλεια προγράμματα ή λίστες. Χρειάζεσαι 2–3 σταθερά πράγματα μέσα στη μέρα σου που σου δίνουν νόημα. Ξύπνα την ίδια ώρα, φάε ένα θρεπτικό γεύμα, βάλε 15 λεπτά για άσκηση ή διαλογισμό. Όχι για να “πετύχεις”, αλλά για να δώσεις στο σώμα και το μυαλό σου σταθερότητα.

4. Δούλεψε με το σώμα σου, όχι εναντίον του

Ό,τι και να πέρασες, το σώμα σου το κουβάλησε μαζί σου. Και είναι εκεί — όχι για να το τιμωρείς, αλλά για να σε στηρίξει. Μια ήπια άσκηση, λίγο stretching, λίγα λεπτά shadow boxing, ακόμα κι ένας χορός στην κουζίνα, μπορούν να σου θυμίσουν πως είσαι ζωντανή. Η φυσική άσκηση δεν είναι μόνο για το σώμα. Είναι εργαλείο επανεκκίνησης για την ψυχή.

5. Μίλα — σε έναν άνθρωπο που ακούει στ’ αλήθεια

Δεν χρειάζεσαι συμβουλές. Δεν χρειάζεσαι κάποιον να σου πει «έλα, πέρασε τώρα». Χρειάζεσαι κάποιον που να σε κοιτάξει στα μάτια και να πει: «σε νιώθω». Είτε είναι φίλος, είτε επαγγελματίας, είτε μια ομάδα υποστήριξης, το μοίρασμα κάνει θαύματα. Μην μένεις μόνη με τις σκέψεις σου. Η φωνή σου έχει σημασία.

6. Θύμισε στον εαυτό σου ποια είσαι

Δεν είσαι το διάστημα που σε γονάτισε. Είσαι όλα όσα πέρασες και όλα όσα συνεχίζεις να γίνεσαι. Γράψε σε ένα χαρτί τις στιγμές που άντεξες. Τις μέρες που δεν ήξερες πώς, αλλά τα κατάφερες. Αν έχεις ξεχάσει ποια είσαι, ρώτα τον εαυτό σου: τι μου έδινε δύναμη παλιά; Μπορεί να είναι κάτι απλό — μια συνήθεια, μια μουσική, μια εικόνα. Ξεκίνα από εκεί.

7. Βάλε νέες προτεραιότητες

Ένα δύσκολο διάστημα έχει πάντα κάτι να σου δείξει. Ίσως ότι έδινες παραπάνω απ’ όσο είχες. Ίσως ότι είχες αφήσει τον εαυτό σου πίσω. Ίσως ότι δεν ήσουν στο κατάλληλο περιβάλλον. Όταν σιγά-σιγά βγεις ξανά στο φως, βάλε προτεραιότητες με βάση αυτό που έμαθες — όχι από ενοχή, αλλά από σοφία.

8. Μην βιάζεσαι — αλλά μη σταματάς

Η επανεκκίνηση δεν είναι γραμμική. Μπορεί να έχει καλές και κακές μέρες. Μην πέσεις στην παγίδα του «πρέπει να είμαι καλύτερα». Δεν υπάρχει τέτοιο ρολόι. Υπάρχει μόνο η συνεχής επιστροφή στο τώρα. Στην πρόθεση να συνεχίσεις. Και κάθε φορά που το κάνεις, είναι ένα βήμα. Μικρό, αθόρυβο, αλλά δικό σου.